به گزارش پایگاه خبری تحلیلی عصر ری، روزی که سید مهدی بنی هاشم و دوستانش در سال ۱۳۹۳، بنای اکبریه را در محله بهاران شهرری پایه گذاری کردند، کمتر کسی فکر می کرد در ۱۰ سالگی این تشکیلات تربیتی برای نوجوانان و جوانان، شاهد این حجم از فعالیت و اقبال نسل جدید باشیم.
اکبریه متولد یک جریان خودجوش و دغدغه مند با راهبری سید مهدی بنی هاشم و بعدها همفکری شیخ عبدالحسین مسلمی روحانی خوش فکر بود که توانست با سامان دهی و سازمان دهی نوجوانان و جوانان، چشم اندازی را طراحی کند که محصول امروزش، یک مجموعه فعال، پویا و موثر در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی باشد.
اکبریه بدون شک امروز یک الگوی تشکیلاتی برای کار سازی و کادر سازی است و باید مجموعه های نوپا، یافته های تجربی این ۱۰ سال را برای حرکت صحیح و ماندگار به کار ببندند.
متن گفتگوی اختصاصی سید مهدی بنی هاشم با ماهنامه سلام ری به شرح زیر است که خواندنش خالی از لطف نیست.
روایت گونه برای ما از روزهای شروع فعالیت اکبریه بگویید؟
سال ۱۳۹۳ بود که مجموعه فرهنگی تربیتی اکبریه متولد شد و یک جمعی از دوستان دغدغه مند فرهنگی تصمیم گرفتند که اکبریه را بر پایه فرآیندهای تربیتی و اعتقادی نوجوانان و جوانان بنا کنند.
از همان موقع اعتقاد داشتیم که هیئت باید ماموریت های زیادی داشته باشد و نباید فقط به معنای هیئت در قالب عزاداری اکتفا کرد و شروع کار به صورت جهادی بود و یکی از موهبت‌های الهی و الطاف خداوند به ما این بود که یک برادری را به نام شیخ عبدالحسین مسلمی بر سر راه ما گذاشت و خب ایشان یک شخصیتی بود که آشنایی به کار فرهنگی داشت و هم دارای ایده و خوش ذوق بود. با هم یک هسته مرکزی را با میانگین سنی جوان ایجاد کردیم و بعد از آن مرام‌نامه و اساسنامه اکبریه برای شروع این نهضت بزرگ تنظیم شد که الان سند راه ما همان اساسنامه ای است که در سی شب ماه مبارک رمضان با خرد جمعی و بررسی تمام زوایای یک کار بزرگ تربیتی و فرهنگی به رشته تحریر در آمد.
نگاه اول ما این بود که ما باید یک مجموعه تربیتی ویژه نوجوانان و جوانان در تراز انقلاب اسلامی را با محوریت هیئت راه اندازی کنیم.
آیا شرایط سخت و رسمی در اکبریه شهرری برای حضور نوجوانان در نظر گرفته اید؟
معتقدم باید در مجموعه هایی که با نسل نوجوان و جوان سر کار دارد، مربیانی حضور داشته باشند که به فضاهای روز جامعه اشراف کامل داشته باشند و تفریح و نشاط که از ضروریات این رده سنی است در تمام برنامه ها مد نظر می باشد و به طور مثال حلقه‌های تربیتی ما خیلیهایش در مجموعه های تفریحی و اردویی برگزار می شود.
راهبرد و برنامه شما برای ورودی های نوجوان به مجموعه تان چه چیزهایی است؟
نوجوانی که در اکبریه حضور پیدا می‌کند همزمان با چند کار ویژه روبرو می شود. اول در حوزه کار تربیتی و زیر نظر یک مربی به سمت رشد و ارتقای آگاهی در مسائل اعتقادی حرکت می کند و بعد از آن باید یک عرصه و یک مسئولیت را بر عهده بگیرد که این را باید بگویم ما ۴۱ عرصه در لایه‌های مختلف فرهنگی اجتماعی برای مجموعه طراحی کرده ایم همچون عرصه هیئت، عرصه اردو جهادی، عرصه علمی آموزشی و به طور مثال همه مناسبت‌های مذهبی را یک عرصه دیده ایم مثلاً فاطمیه اول یک عرصه است که این نوجوان موظف است از این ۴۱ عرصه، خودش یا انتخاب کند و یا بر اساس استعدادی که دارد در نقطه مطلوب قرار بگیرد.
کار بعدی در حوزه تحصیل و علم آموزی هست که به موازات کاری که داریم انجام می دهیم، مجموعه‌ای به اسم چمرانی‌ها به پایش کارنامه علمی فرد می پردازد و بعد یک تیم موفقی که از بچه‌های نخبه و بچه‌های دانشگاهی هستند، وظیفه دارند فضای علمی هر کدام این بچه‌ها را رصد کنند و با برگزاری کلاس های تقویتی، زمینه رشد علمی در آنها فراهم شود.
چند گروه در این ۱۰ سال از نسل نوجوان جذب اکبریه شدند؟
ما در طول فعالیت ۱۰ ساله اکبریه، ۱۳ دوره برگزار کردیم یعنی ۱۳ مرحله ما ورودی نوجوان و جوان داشتیم. شیوه کار ما اینگونه است که ما سراغ شناسایی و جذب نوجوانان پایه هفتم در مدارس و محلات و با ایده‌ها و برنامه های مختلف می رویم و این نوجوان بعد از ورود به اکبریه حدود ۶ سال با ما هست تا وارد دانشگاه شود. بعد از آن نوع کار او با ما عوض می شود یعنی ما دیگر با او کار تربیتی نداریم و از او در پیشبرد اهداف با مسئولیت های جدید بهره می بریم. این را هم باید تاکید کنم که پایه گذاری کار ما در تمام این ۱۳ دوره، شروعش از حرم امام رضا(ع) بوده است.
تا کجا کار تربیتی با بچه ها را ادامه می دهید؟
ما از یک جایی به بعد که بچه‌ها آماده کنکور می شوند، اجازه هیچ فعالیتی در اکبریه به آنها نمی دهیم و خوشبختانه امسال در همین کنکوری که نتایج آن آمد، بیش از ۱۰ نفر قبولی دانشگاه داشتیم که ۶ نفر از بچه‌های ما رتبه زیر ۱۰۰۰ بودند و این ثمره زحمتی است که دوستان در اکبریه برای پیشرفت علمی بچه ها کشیدند و من فکر می‌کنم حداقل نیمی از موفقیتشان را مدیون حضور در این فضا هستند.
نسبت به آگاهی افزایی نوجوانان در مسائل روز برنامه دارید؟
یکی از ماموریت‌هایی که در حلقه‌های تربیتی اکبریه وجود دارد این است که مربی موظف است که آگاه‌سازی نوجوان را نسبت به مسائل روز افزایش دهد و در بمباران اخبار رسانه های دشمن، پاسخ های منطقی به شبهات این عزیزان بدهیم. و حتی شورای تربیتی ما پیرامون آسیب های روز نسل نوجوان، جلسات منظم می گذارد و راهبردهای مختلف را طراحی می کند.
از اردوهای جهادی ظاهراً سخت در روستاهای دورافتاده استقبال می شود؟
باورش سخت است که ما یکی از چالش‌هایی که در مجموعه داریم، استقبال بیش از حد برای حضور در اردوی جهادی است. این ثمره کار تربیتی است که یک نوجوان را از ناز و نعمتی که در خانه خودش دارد، به یک روستای دور افتاده می برید و با آن سختی و مشقت کار، ولی مشتاقانه برای یک خدمت به مردم محروم خدمت جهادی می کند.
منابع مالی شما از کجا تامین می شود؟
اکبریه در مجاورت بیش از ۲ هزار واحد مسکونی با کلی نوجوان و جوان است که برای کار فرهنگی نیاز به بودجه متناسب با این ظرفیت می باشد، ما چشم امیدی به دست دولتی‌ها و نهادها نداریم ولی اگر کمک بکنند به این اتفاقاتی که دارد انجام می شود، شتاب بیشتری برای رسیدن به اهداف می دهند. ما با پولی که قلک درست کردیم و در خانه‌ها با عنوان نذر فرهنگی گذاشتیم، امورات اکبریه را پشت سر می گذاریم.
در بحث امور خیریه و کمک به نیازمندان چه اقداماتی داشته اید؟
اکبریه در بحث خیریه و رسیدگی به امور نیازمندان، ۱۰۴ خانواده دارای پرونده راستی آزمایی شده را مورد حمایت قرار می دهد که در این راه خیرین بزرگواری هستند که کمک ما می دهند به طور مثال و ماهی یک بار، پانزدهم هر ماه پخت غذا داریم که این غذا را خیلی زیبا و با حفظ عزت خانواده به این عزیزان تقدیم می کنیم. این را می‌خواهم به شما بگویم و شاید تبلیغ هم بشود که همین پیتزای اونیک، وقتی رفتیم تسویه حساب کنیم مسئول آنجا گفت یک ریال از شما نمی گیرم و می خواهم سهمی در این کار زیبا داشته باشم.
و البته سالی چهار بار یعنی یک بار در هر فصل، توزیع بسته‌های معیشتی دارای دو کیلو گوشت، مرغ، برنج و بسته های حبوبات را نیز داریم.
در بخش حمایت‌های درمانی هم، با یکی دو درمانگاه برای خدمت به نیازمندان تحت پوشش اکبریه قرارداد داریم.
در پایان اگر حرف خاصی هست. بفرمایید…
باید از خیلی ها یاد کنم به ویژه حاج محمد حاج ابوالقاسمی رضوان الله علیه که نعمتی بود و خیلی زود فرصت همنشینی و مجالست با ایشان را از دست دادیم، و همچنین حاج محمد محرابی و حاج رضا طاووسی پیر غلام باصفا و موسس این هیئت که حق بزرگی بر گردن بنده حقیر دارند. از پدر و مادر عزیزم تشکر می‌کنم و دستشونو می‌بوسم که واقعاً رزق حلال پدر موجب شد من در این راه باشم. و البته همسر و فرزندانم که همراهی و همدلی آنها، من را در این مسیر پر چالش و سخت، مقاوم نگه داشت.
دیدگاهتان را بنویسید