پسر جوان روستای قنات ملک با موهای فرفری و لباس آستین کوتاه و چسبان، شلوار گشاد و دمپا با کمربند پهن، وقتی صدای پای دشمن را پشت پرچین های کشور دید، خیلی زود همچون آزادگان تاریخ و شتابان مثل پرچمداران جبهه حق، خودش را رساند وسط سربازان خمینی و عهد کرد تا از کرمان تا جغرافیای مظلومان، لحظه ای نترسد و نایستد.
خانه حاج حسن و فاطمه در کوچه‌های شیبدار و پر از درخت گردوی قنات ملک، بیت النور دیار کریمان شد، وقتی فرزند وسطیِ خانواده ای که ۳ بچه دارد، از میان و وسط هیاهوی دنیای ظالم ها، خودش را رساند به دیوار خانه مظلومین و مثل کوه ایستاد پای اشک و ناله غریبانی که دیگر زیر پرچم او هوای آرامش داشتند.
آقای قاسم از دهات رسیده، حالا همه چشمها و قلبها را به خودش رسانده و این اعجاز سربازی کردن در خیمه خمینی بود که توانست او را به مالک در جبهه خامنه ای برساند و همان مو فرفری جوان روستایی، کاری کند که موی سپیدش، رو سفیدی انقلاب اسلامی شود.
او اهل قسم خوردن و ایستادن پای وعده هایش بود تا ثابت کند چرا قاسم است و وقتی می گفت باید حصرها شکسته و معبرها باز شود، همان می شد که حالا بچه قنات ملک، همه دنیای مجاهدان را مُلک سلیمانی کرده است.
حالا ۴ سال است که شهید قاسم سلیمانی دارد قوی تر از قاسم سلیمانی در وسط معرکه می رقصد و می جنگد و طوفان الاقصی هم گوشه ای از این قدرت شهید القدس بود که انگار با حسن طهرانی مقدم و همت و باکری و خرازی و چمران و همدانی و حججی و سید رضی و ستاری و صیاد نشسته اند آن بالاها و از اتاق فرماندهی شان دارند میدان را رصد می کنند.
ما خوب تر از همیشه می دانیم که دارد قصه کدام سمت تاریخ می رود… طوفان الاقصی یک عبارت برای فهم میدان رزم است وگرنه این بادی بود که به پرچم مقاومت وزیدن گرفته است… وقت طوفان، وقت رجزهای میدان ظهور از خیمه نسل سلیمانی است که با دهه هشتادی ها، هشتاد سال خونخواری فرعون زمان را پایان خواهند داد و نماز قدس با شهیدان قدس، حال دیگری در قنوتش دارد.
و چه خوب گفت رهبر حاج قاسم که دوران ما دوران شعب ابیطالب نیست و ما در وسط فتح خیبریم…
ما آماده تر از همیشه، پای پروازهای آخر الزمانی نشسته ایم… پروازهایی که داغ پرواز خونین فرودگاه بغداد را آرام خواهد کرد…
وقت نبرد است…
صهیون، صهیون… یا خیبر!
دیدگاهتان را بنویسید